حمل ترکیبات دارویی در بدن با نانوساختار های قابل برنامه ریزی از جنس DNA

به گزارش وبلاگ نیازمندی، محققان نانوساختار های قابل برنامه ریزی از جنس DNA ساختند که می توان آن ها را به گونه ای برنامه ریزی کرد که برای حمل ترکیبات دارویی مورد استفاده قرار گیرند.

حمل ترکیبات دارویی در بدن با نانوساختار های قابل برنامه ریزی از جنس DNA

به گزارش گروه دانشگاه وبلاگ نیازمندی، محققان نانوساختار های قابل برنامه ریزی از جنس DNA ساختند که می توان آن ها را به گونه ای برنامه ریزی کرد که وارد غشاء سلول شوند. این نانوساختار ها را می توان برای حمل ترکیبات دارویی استفاده کرد.

متیو بیکر از دانشگاه نیوساوث ولز و شلی ویکام از دانشگاه سیدنی رهبری این مطالعه را بر عهده داشتند که نتایج آن در نشریه Nucleic Acids Research منتشر شده است.

این نتایج برترین روش طراحی و ساخت نانوساختار های DNA را برای دستکاری موثر لیپوزوم های مصنوعی ارائه می دهد. لیپوزوم های مصنوعی، حباب های کوچکی هستند که به طور رایج برای انتقال دارو های ضدسرطان و سایر بیماری ها استفاده می شوند. با اصلاح شکل، تخلخل و واکنش پذیری لیپوزوم ها، کاربرد های بسیار بیشتری در این ساختار به وجود می آید و می توان از آن ها در حوزه هایی مانند ساختن سیستم های مولکولی کوچک که محیط خود را حس نموده و به سیگنال رهاسازی محموله های دارویی پاسخ می دهند، استفاده کرد.

مت بیکر از محققان این پروژه گفت: در این مطالعه چگونگی ساختن بلوک های کوچک از DNA ارائه شده است و چگونگی برچسب گذاری بهتر این بلوک ها با کلسترول برای چسبیدن آن ها به چربی ها معین شده است. لیپید ها ترکیبات اصلی مورد استفاده در سلول های گیاهی و جانوری هستند.

بیکر اظهار کرد: یکی از کاربرد های اصلی مطالعه ما، حسگری زیستی است. شما می توانید چند قطره از این محلول را برای یک نفر مورد استفاده قرار دهید، این قطرات در بدن حرکت می نماید، محیط را پایش نموده و نتیجه ای را ارائه می دهد.

فناوری نانو لیپوزومی با استفاده از لیپوزوم ها در واکسن های RNA مانند واکسن های ضدکرونای فایزر و مادرنا مورد توجه قرار گرفته است.

بیکر ادامه داد: این کار روش های جدیدی را برای قرار دادن لیپوزوم ها در محل خود و سپس بازکردن آن ها در زمان مناسب نشان می دهد. ما به راحتی می توانیم اجزای مختلف را داخل و خارج نموده و چگونگی کار آن ها را تغییر دهیم.

پیش از این دانشمندان برای یافتن شرایط بافر مناسب برای لیپید ها و لیپوزوم ها کوشش می کردند تا مطمئن شوند که نانوساختار DNA آن ها به لیپوزوم ها چسبیده است.

آن ها بعلاوه با برترین روش DNA را با کلسترول مزین می کردند که این ساختار نه تنها به غشا برود بلکه تا آنجا که ضروری است در آنجا بماند.

بیکرافزود: ما همه این موارد را آنالیز کردیم و نشان دادیم که می توانیم شرایط مناسبی را برای ساختار های DNA ایجاد کنیم تا به طور قابل اعتماد به لیپوزوم ها متصل شوند و کار های لازم را انجام دهند.

بیکر در انتها گفت: غشاء سلولی در زندگی بسیار مهم است، زیرا اجازه می دهد تا محفظه ها تشکیل شوند و بنابراین انواع مختلف بافت و سلول ها از هم جدا شوند. همه این ها متکی بر این است که غشا ها به طور کلی نفوذناپذیر هستند. در اینجا ما نانوساختار DNA کاملاً جدیدی را ایجاد نموده ایم که می توانیم درصورت احتیاج، سوراخ هایی را در غشاء ایجاد کنیم تا بتوانیم سیگنال های مهم را از یک غشاء عبور دهیم.

منبع: خبرگزاری دانشجو

به "حمل ترکیبات دارویی در بدن با نانوساختار های قابل برنامه ریزی از جنس DNA" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "حمل ترکیبات دارویی در بدن با نانوساختار های قابل برنامه ریزی از جنس DNA"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید