سیارات بیگانه از چه چیز ساخته شده اند؟ ، منظومه شمسی به هیج جای دیگر شبیه نیست - وبلاگ نیازمندی

به گزارش وبلاگ نیازمندی، در حالی که بعضی از سیارات فراخورشیدی که زمانی به دور کوتوله های سفید آلوده می چرخیدند، شبیه زمین به نظر می رسند، بیشتر آن ها انواع سنگ هایی دارند که برای منظومه شمسی ما عجیب و غریب هستند. آن ها هیچ همتای مستقیمی در منظومه شمسی ندارند

وبلاگ نیازمندی| چیز های زیادی در خصوص سیارات خارج از منظومه شمسی وجود دارد که ما نمی دانیم. آن ها کوچک، کم نور و دور هستند، به این معنی که ما اطلاعات دقیق زیادی در خصوص آنچه که آن ها ساخته شده اند نداریم. این امر به ویژه در خصوص سیارات فراخورشیدی صخره ای مانند زمین، زهره و مریخ صادق است که در حال حاضر نمی توانیم سطوح آن ها را ببینیم.

به گزارش وبلاگ نیازمندی؛ با این حال، یک راه وجود دارد که ما می توانیم به درون این دنیا های سنگی نگاه کنیم که این نشان می دهد که بعضی از مواد معدنی که از آن ها ساخته شده اند، هیچ شباهتی به کانی های منظومه شمسی ندارند. در واقع این مواد معدنی آنقدر بیگانه هستند که دانشمندان مجبور شدند اصطلاحات تازهی را برای طبقه بندی آن ها ابداع نمایند.

روش انجام این کار، تجزیه و تحلیل اتمسفر ستارگان کوتوله سفید است که به وسیله مواد معدنی سیارات و سیارک هایی که به درون آن ها سقوط نموده اند، آلوده شده اند. مطالعه این سیارات فراخورشیدی تخریب شده، سیاره شناسی نکروسیاره نامیده می گردد.

محققان در مقاله خود می نویسند: کوتوله های سفید آلوده شده، تنوع سیاره ای بیشتری را در همسایگی خورشیدی ما نسبت به آنچه که در حال حاضر ارزیابی می گردد نشان می دهند، در نتیجه راستا های برافزایش و تمایز سیاره ای منحصر به فرد که هیچ همتای مستقیمی در منظومه شمسی ما ندارند. این ها به طرح های طبقه بندی سنگ تازه احتیاج دارند.

کوتوله های سفید همان اتفاقی است که برای ستاره ای مانند خورشید با رسیدن به سرانجام عمر خود می افتد و باعث می گردد که هسته آن به یک جسم فوق متراکم تبدیل گردد که با گرمای به جای مانده می درخشد. در همین حال، پوست بیرونی آن در سراسر منظومه شمسی به صورت حباب وسیعی از گاز های داغ منبسط می گردد.

به طور شگفت انگیزی، سیارات فراخورشیدی می توانند از این فرآیند جان سالم به در ببرند، اما مدار آن ها می تواند تغییر کند، ناپایدار گردد و منجر به اختلال جزر و مد (در آن موقع است که میدان گرانشی ستاره سیاره فراخورشیدی را از هم جدا می نماید) و برافزایش (زمانی که زباله های سیاره فراخورشیدی خرد شده روی ستاره می افتد) گردد.

هنگامی که این اتفاق می افتد، عناصر موجود در سیارات فراخورشیدی در ستاره گنجانده می شوند و نور ساطع شده ستاره را تغییر می دهند. سپس دانشمندان سیاره شناسی می توانند این نور را تجزیه و تحلیل نمایند و در پی عناصری باشند که معمولاً در جو کوتوله های سفید یافت نمی شوند تا بفهمند که اجسام سنگی از چه چیزی ساخته شده اند. این علم نکروپالنتولوژی است.

کیت پوتیرکا زمین شناس از دانشگاه ایالتی کالیفرنیا و سی ژو ستاره شناس از بنیاد ملی علوم NOIRLab چنین تحلیل هایی را روی 23 کوتوله سفید انجام دادند که همگی در فاصله 650 سال نوری از خورشید قرار داشتند. برای هر یک از این ستاره ها، مشاهدات قبلی وجود عناصری مانند کلسیم، سیلیکون، منیزیم و آهن را نشان می داد.

از آنجایی که کوتوله های سفید بسیار متراکم هستند، عناصر سنگین تری مانند این نباید در جو وجود داشته باشند، بلکه باید به درون ستاره کشیده شوند، جایی که قابل تشخیص نیستند. حضور آن ها حاکی از تجمع مواد سنگی اخیر است.

پورتیکا و ژو فراوانی این عناصر را در جو کوتوله های سفید تجزیه و تحلیل کردند تا ترکیب معدنی اجسام صخره ای سازنده را بازسازی نمایند. چیزی که آن ها پیدا کردند تعجب آور بود.

ژو می گوید: در حالی که بعضی از سیارات فراخورشیدی که زمانی به دور کوتوله های سفید آلوده می چرخیدند، شبیه زمین به نظر می رسند، بیشتر آن ها انواع سنگ هایی دارند که برای منظومه شمسی ما عجیب و غریب هستند. آن ها هیچ همتای مستقیمی در منظومه شمسی ندارند.

محققان تعدادی اصطلاح تازه را برای طبقه بندی این سنگ ها و ترکیبات عجیب و غریب آن ها ابداع کردند، از جمله پیروکسنیت های کوارتز، ارتوپیروکسنیت های کوارتز، دونیت های پریکلاس، ورلیت های پریکلاز و کلینوپیروکسنیت های پریکلاز.

به گفته محققان، این سنگ ها ممکن است بتوانند چیز های زیادی در خصوص انواع سیارات فراخورشیدی که از آن ها آمده اند و بعلاوه نحوه تکامل آن ها به ما بگویند. این اطلاعات می تواند پیامد هایی برای ارزیابی قابلیت سکونت سیاره های فراخورشیدی نیز داشته باشد.

بعضی از انواع سنگ هایی که از داده های کوتوله سفید می بینیم، آب بیشتری نسبت به سنگ های روی زمین در خود حل می نمایند و ممکن است بر نحوه توسعه اقیانوس ها تأثیر بگذارند.

بعضی از انواع سنگ ممکن است در دما های بسیار پایین تر ذوب شوند و پوسته ضخیم تری نسبت به سنگ های زمین ایجاد نمایند، و بعضی از انواع سنگ ها ممکن است ضعیف تر باشند، که ممکن است توسعه تکتونیک صفحه را تسهیل کند.

علاوه بر این، یادگیری بیشتر در خصوص ترکیبات سیارات فراخورشیدی سنگی به وسیله سیاره های نکرو سیاره شناسی می تواند به ما یاری کند به بعضی سؤالات وجودی در خصوص مکان خود در کیهان پاسخ دهیم. به عنوان مثال، ممکن است دریابیم که بعضی از منطقه ها کهکشان احتمال بیشتری برای تشکیل سیارات مشابه زمین را نسبت به منطقه ها دیگر دارند.

مطالعات سیاره های فراخورشیدی بعلاوه ما را مجبور می نماید تا با سؤالات حل نشده ای روبرو شویم. مثلا اینکه چرا زمین کاملاً با همسایگان سیاره ای بی واسطه اش فرق دارد و آیا چنین تضاد هایی معمولی یا اجتناب ناپذیر هستند؟

منبع: ScienceAlert